بازگشت
به استقبال ازمارش زنان رزمنده ی شهر کابل
نجیبه آرش نجیبه آرش

 قرار گزارش رسانه های شهر کابل به تاریخ هشتم مارچ 2011 به تعداد بیش از ۲۰۰۰ زن، به چهار راهی پوهنتون کابل ریختند و از آنجا به سوب میرویس میدان در حرکت شدند وبرای چندین ساعت حرکت عراده جات را متوقف ساختند.

زنان از اقشار مختلف با چادری و بی چادری تحت رهبری نهاد های مترقی زنان   درین  مارش شرکت نموده بودند و با شعار هایی:- هشت مارچ یعنی روز قربانی ده ها زن  بخاطر آزادی و رهایی از ستم و ظلم.-هشت مارچ روز پیکار مقدس علیه بیعدالتی و عقد پیمان بین المللی زنان بخاطر کسب حقوق، آزادی، امنیت، صلح و پیروزی بر جنگ و ستم؛  خشونت علیه زنان...، جاده پوهنتون و میرویس میدان را به شور آورده و لرزانیدند.آنان با مارش ظفرنمون خود یک بار دیگر حضور فعال و نیات رزمنده ی شان را در جامعه افغانی  به نمایش گذاشته؛ به حاکمان ستم گار و مردان  سنت گرا و متعصب  گوشزد کردند که زن انسان آزاد است؛ نیمه ی از پیکر جامعه را تشکیل میدهد و نیمه دیگر را میسازد. بگذارید زنان آزادانه  نفس بکشند ۰ از  تمام حقوق آنها چون حق  تحصیل ،حق کار بیرون از منزل، حق تعین سرنوشت، حق انتخاب، حق اندیشه و بیان،حق زندګی مستقل، طلاق، حق سفر مطابق قوانین نافذه کشور  حراست بعمل آید۰

زنان با شهامت کابل زمین و سایر ولایات کشور مارش ظفر نمون تان مبارک باد۰ سلام و سپاس بر شما که با تحمل دشواری ها ، ظلم و ستم دوران سیا و سرکوبنده ای زنان توانستید از درون دنیای از وحشت و درد، تبعیض و تعصب بنیاد گرایان تاریک اندیش، قوماندان سالاران خون آشام و متجاوز ، طالبان زن ستیز، کور دل و متحجر – سر فرازانه راه خود را با گام های مصمم و استوار به سوی آزادی،ترقی و پیشرفت باز کردی. دست های گرم و زنده ګی ساز تان را می فشارم.

دختران و زنان با شهامت و به پا خاسته ی کابل زمین !

 آینده از آن شماست و با حضور فعال خود در تمام عرصه های اقتصادی ، اجتماعی،سیاسی و فرهنگی بطور واحد و یک پارچه میتوانید اقدامات باز دارنده ای کهنه و ارتجاعی تحمیل شده  را از فرا راه مجموع زنان کشور بر چینید! تک روی راه و اصول پیکار-مبارزه و رسیدن به اهداف نیست و نمیتوان به پیامد مطلوب رسید. بیایید با هم پای بکوبیم و با هم نفس بکشیم، با چنین تحرکات مسالمت آمیز و فریاد های دادخواهانه وجدان جامعه ی ملل را بیدار ساخته و از جانب دیگر دشمنان را آب و زبون سازیم.

 تمام تجارب پیشکسوتان زن در عرصه های تعلیم و تربیه، تدبیر و توانایی، حقیقت اندیشی، عشق به آزادی،صلح و وطن دوستی – توشه راه تان باد۰ در آخیر میخواهم خاطر نشان بسازم که در گزارش خواهر عزیز ما حمیرا ثاقب منتشره ی سایت آوای زنان افغان آمده است که: امسال تحفه هشت مارچ در یک تعداد از موسسسات و ادارات دولتی برای زنان، یک عدد چادر بوده است. هرگاه این هدایا را با نیات نیک هدیه کرده باشند سپاس گذاری میکنیم و در غیر آن جوابش را داریم و آن اینک:« در سر اگر عقل باشد حاجت چادر و دستار نیست»۰ و خانم بهار سعید شاعر فرهیخته ی کشور ما  با سروده ی زیبایی چنین به پاسخ جانانه پرداخته اند:  

سیاه چادر مرا پنهان ندارد

نمایی رو مرا عریان ندارد

چو خورشیدم ز پشت پرده تابم

سیاهی ها نمیگردد نقابم

تو کز شهر طریقت ها بیایی

به موی من چرا ره گم نمایی

بجای روی من ای مصلحت ساز

بروی ضعف نفست پرده انداز

 

ماخذ ماهنامه ندای زن


March 15th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسايل اجتماعي